Wij vieren de feestdagen elk jaar uitgebreid met Festival Stille Nacht: de vierde editie vindt dit jaar plaats op vrijdag 15 december. Op donderdag 14 december vindt Festival Stille Nacht PLUS plaats, klik hier voor meer info. Beloftes uit binnen- en buitenland, op het gebied van americana, indiepop, folk en electronica, zijn te bewonderen binnen een spannende, vaak intieme setting, verspreid over meerdere locaties. Tijdens het festival kun je artiesten zien die zich in een later stadium aansluiten bij de gevestigde orde. De Early Bird-tickets zijn inmiddels uitverkocht. INFO OPHALEN POLSBANDJES > /  BEKIJK HET TIJDSCHEMA >

Locatie: Paradijskerk
De Noord-Ierse liedjessmid Ryan McMullan geeft zijn eigen persoonlijke draai aan Americana, country en klassieke pop, gespeeld op zowel piano als gitaar. Hij wordt momenteel door niet de minsten geprezen als the next big thing. Ed Sheeran en Gary Lightbody (Snow Patrol) hebben onlangs een pluim in McMullans hoed gestoken. Op nieuwste EP A Winter’s Coat toont McMullan zowel kwetsbaarheid als bravoure, altijd ontwapenend. homepage – facebook

Finn Andrews, de enigmatische en schuchtere frontman van The Veils kun je al van ver herkennen aan zijn zwarte zigeunerhoed. Wanneer Andrews voor het publiek zingt, blaast hij de deksel compleet van de pan. Ook in zijn eentje jaagt hij het ongrijpbare na: zijn rauwe stem kanaliseert zowel de kwelling, de romantiek als de pure ontlading. Andrews was erbij tijdens de allereerste editie van Stille Nacht, dus het is passend om hem dit jaar opnieuw te verwelkomen. homepage –facebook

Het duo Henk Koorn (Hallo Venray) en Elke Van Zevenbergen vormt samen The Grey Pants, een charmant project waarin beide songwriters de onbenulligheden des levens uitvergroten tot mooie luisterliedjes. Het geluidspalet is (bewust) beperkt gebleven: een ritmebox, gitaar en twee stemmen. Ondanks deze simpele ingrediënten huist in ieder liedje een specifiek karakter en verhaal. homepage – facebook

Locatie: Rotown
Sexy, funky en een tikkeltje buitenaards: Felix Pallas is geen persoon, maar een jonge band uit België die perfect past in het rijtje MGMT, Pond, alt-J en Portugal The Man. Met andere woorden: pop met een vreemdsoortige insteek, waarbij je even in een luxe ruimteschip wordt getrokken voor een decadente tocht langs de omvangrijke kosmos. Een kraker als Similarities zegt eigenlijk al genoeg: dit is een van de leukste opkomende acts uit de Benelux. homepage – facebook

Tamino is een superster in wording. De muzikale wortels van deze 20-jarige muzikant, zoon van Egyptische vader en Belgische moeder, reiken diep en ver: van Jeff Buckley tot aan Oum Kalthoum, van Serge Gainsbourg tot aan Edith Piaf, en zo kun je eeuwig doorgaan. Van hartstochtelijke ballades, stijlvolle pop tot gedurfd experimentalisme, Tamino beheerst het allemaal. Griezelig bijna, het bijzondere talent dat Tamino heet. homepage – facebook

Pitou’s muziek reikt rechtstreeks naar de menselijke ziel. Haar manier van zingen brengt meteen tranen in de ogen. Ze creëert intieme, minimalistische en vooral prachtige liedjes met mysterieuze melodieën die doen denken aan Alela Diane, Laura Marling of Julia Holter. Niet overdreven sentimenteel, maar altijd intiem en krachtig. homepage – facebook

Locatie: De Unie
Témé Tan wist uitzonderlijk snel zijn eigen sound samen te stellen: een subtiele mix van minimalistische grooves, onstuimige beats en zwoele harmonieën. Van Jai Paul tot MC Solaar, van Papa Wemba tot Jorge Ben Jor, zijn inspiratie vloeit voort uit veelzijdige en kosmopolitische bronnen en destilleert zijn invloeden tot een persoonlijk geluid dat moeilijk te categoriseren valt. homepage – facebook

Emma Bale is nog geen twintig jaar of ze is de 50 miljoen streams al gepasseerd. Dit soort voetnoten haal je alleen binnen zo’n vroeg stadium als je iets héél bijzonders in je mars hebt. Zodoende: Bale’s EP My World Untouched bevat zes onberispelijke luisterliedjes en livetracks, ergens in het verlengde van Tom Odell, Lapsley en Lorde. Haar nieuwste single Curacao, zoals de titel al doet vermoeden, gooit het roer flink om: een soepel, vloeibaar popliedje dat voortdrijft op lichtvoetige trapbeats en dromerige synths. homepage – facebook

Na verschillende zijprojecten als drummer, componist, techno producer en pianist brengt Jeroen Dirrix zijn eerste soloplaat uit: een bijzonder muzikaal landschap, opgebouwd uit fantasierijke, ritmische en dansbare stukken. Live vertaalt deze opzet zich naar composities vol ritmische pianopartijen en meeslepende elektronica, waarin klank, harmonie, ritme en aanslag op fraaie wijze samenkomen. Raakvlakken met Hauschka, Nils Frahm en Philip Glass zijn snel gevonden. homepage – facebook

Locatie: Vibes
Met zijn licht hese, bezwerende stem en verbluffende gitaarspel kun je Mike Wyatt gerust een troubadour in hart en nieren noemen. Wyatts liedjes spreken fraai tot de verbeelding door te flirten met blues rock en neosoul. Hij vertaalt emoties net zo expressief met gitaar als met stem, waardoor zijn liedjes bomvol spannende wendingen zitten. Wyatt heeft intussen de nodige meters op de teller: in het verleden opereerde hij als sessiemuzikant bij Ting Tings en Dannii Minogue. homepage – facebook

De Noord-Ier Glenn Rosborough groeide op in een muzikaal huishouden met platen van Tom Waits, Kate Bush en Peter Gabriel. Rosborough heeft naast zijn eigen muziek ook een baan als leraar bij Nerve Centre, een faciliteit voor kunst en creatieve media. Als hij niet voor de klas staat, speelt hij zijn fraaie folkpop voor publiek, waarbij zijn Noord-Ierse accent de liedjes een authentiek karakter geeft. homepage – facebook

Onder het pseudoniem St. Maane maakt  Rotterdamse zangeres/gitarist Birgit de Priester spannende, duistere luisterliedjes. Het project ontstond drie jaar geleden, toen De Priester naar Denemarken verhuisde. St. Maane heeft intussen al optredens gegeven op Deense en IJslandse podia, en won onlangs nog de Sena Grote Prijs Van Rotterdam binnen de categorie Singer/songwriter. Dotan is alvast groot fan. homepage – facebook

Locatie: Een Bloemetje Op Tafel
Winterdagen is het Neoklassieke muziekproject van pianist Mink Steekelenburg, bassist Martijn Eikenhout en violist Jaap Rovers. Samen nemen ze je mee op een verkenningstocht van beeldende en minimale muziek. Geïnspireerd door artiesten als Ólafur Arnalds, A Winged Victory for the Sullen en Greg Haines brengt het trio zachte melancholische klanken ten gehore. homepage – facebook