Willy Mason

Support: Elvis Perkins
De Bob Dylan en Elliott Smith van deze generatie

Twee jaar geleden zou hij reeds in Rotown spelen, wat wegens ziekte helaas werd verhinderd. De toen negentienjarige Willy Mason had net het fantastische debuut ‘Where The Humans Eat’ uitgebracht, waarvan de single ‘Oxygen’ uitgroeide tot een lijflied voor de sociaal geëngageerde jeugd. Vooral in Amerika eigenlijk, alwaar hij werd onthaald als ‘dé nieuwe Woody Guthrie’. Twee jaar later speelt hij niet meer in z’n uppie, tourend in een Nissan Micra, maar wordt hij live ondersteund door een volwaardige band. Het nieuwe album ‘If the Ocean Gets Rough’ klinkt dan ook rijker en meer volwassen, al heeft hij tegelijkertijd niets aan oorspronkelijkheid ingeboet. Vrijblijvend klinken de in folk, country en blues gewortelde songs van deze eenentwintigste-eeuwse folkie dan ook nooit. Support is er in de vorm van Elvis Perkins, die eerder dit jaar ook tourde met Clap Your Hands Yeah en Cold War Kids.