Tickets voor traumahelikopter + The Tubs garanderen ook toegang tot de dansavond. Meer info: Halloween at Rotown.

Twee gitaren, twee versterkers en een gammel drumstel, dat moet genoeg zijn om je punt (of uitroepteken) te kunnen maken in de tijd dat dat podium helemaal van jou is. De laatste vijf jaar jaar leunt het Groningse traumahelikopter met groot succes op dat basisprincipe. Met het titelloze debuut uit 2013 onder de arm beukten de Groningers feller, harder en vastberadener dan welke band dan ook in dit kleine kikkerlandje. Mark Lada, Daan van Dalen en Roel van Merlot plukken nu de vruchten van hun manhaftige inspanningen: traumahelikopter heeft al een tijdje voet aan de grond in Amerika bij het illustere Burger Records, huismerk van ’s werelds beste garagerock, protopunk en lo-fi weirdo pop.

Hoewel traumahelikopter die ferme takkeherrie op ieder willekeurig moment kan oproepen als een donderslag uit de hemel, is de band zowel muzikaal als inhoudelijk steeds dieper gaan graven. Bij het op Excelsior verschenen I Don’t Understand Them at All stapt traumahelikopter buiten het ‘een-twee-drie-gáán!’-stramien met melodieuzere liedjes als These Days (met fraaie piano-lijntjes) en I Don’t Wanna Spend The Rest of My Time with You. Terwijl de band nieuwe paden verkent, keert Lada juist steeds verder naar binnen. Zijn teksten zijn verbeten, paranoïde, labiel, claustrofobisch… een bijzonder contrast met de verrassend weelderige popklanken.

Dat traumahelikopter meer is dan slechts een vuig punkbandje, is inmiddels een achterhaald statement. In oktober verschijnt opvolger Competition Stripe bij zowel Excelsior als Burger Records. Eerste single Somewhere begint met een nieuw prikkelend statement: “I don’t want to sleep on floors/I don’t want to be part of your scene”. Competition Stripe is volgens de band de meest intensieve en diverse plaat tot dusver. Een breder spectrum van invloeden, maar tegelijkertijd ook harder en indringender dan voorheen. Op het podium blijft traumahelikopter business as usual: drums, zang, gitaar en een onuitputtelijke drang om de tent baksteen voor baksteen af te breken.