Steve Gunn

Support: Nathan Bowles
Kurt Vile, Ryley Walker, The War On Drugs

Steve Gunn‘s gepolijste, gelaagde gitaarmelodieën dolen zo prettig door het hoofd dat het voelt als thuiskomen. Het is natuurlijk een herkenbaar geluid: Gunn komt uit dezelfde contreien als Philly-maatjes The War On Drugs en Kurt Vile & The Violators. Met laatstgenoemde heeft de nu in New York wonende muzikant een tijdje meegespeeld.

Gunn is een vernuftige muzikant die zijn talloze invloeden niet uitdrukkelijk op de mouw draagt, maar deze zo subtiel mogelijk in zijn liedjes verwerkt. Neem bijvoorbeeld de Afrikaanse ritmiek van Park Bench Smile, de broeierige Tuareg psychedelica van Tommy’s Congo of de americana-des-Grateful Deads van Night Wander. Muzikaal is Gunn zo avontuurlijk als de pest, maar intussen blijft hij de nuchterheid zelve. Zijn nieuwste plaat Eyes On The Lines is de ideale soundtrack voor een onbekommerde roadtrip, de eindeloze horizon najagend bij een gloedvolle zonsondergang.

Making a point about the number of influences in music becomes arbitrary once you hear a Steve Gunn record.

Gunn’s refined flourishes of folk, jazz and psych rock jams all come as second nature, encompassing the inherent beauty of a landscape rather than its intricate dynamics. His latest gem Eyes On The Lines is the perfect record for the road. A calm, meditative journey towards unknown horizons, driven by the spirit of inquiry.