Het record van het langste Rotown-concert ooit staat waarschijnlijk op naam van Jonathan Wilson. Bijna twee jaar geleden wist de jongeman ons urenlang te boeien met fenomenale songs van zijn doorbraakplaat Gentle Spirit. Dit najaar verschijnt Fanfare, de langverwachte opvolger, dat wederom verschijnt via het gerenommeerde Bella Union-label. Tegen beter weten in wordt het talent ook wel verantwoordelijk gehouden voor de algehele revival van Laurel Canyon, oftewel de vallei in Los Angeles dat in de jaren ’60 en ’70 het centrum van de Amerikaanse tegencultuur vormde. In zijn eigen studio, vol analoge apparatuur, houdt Wilson regelmatig jamsessies met leden van The Black Crowes, Wilco en Tom Petty & The Heartbreakers. Tevens produceerde hij voor o.a. Gillian Welch, Elvis Costello en Erykah Badu. Met zijn eigen muziek steekt hij zijn bewondering voor artiesten als Jackson Browne en Crosby, Stills & Nash niet onder stoelen of banken. Sterker nog, hij liet ze bijna allemaal meespelen op zijn nieuwe plaat. Niets geen hip gedoe, maar lang uitgesponnen folk-nummers met een psychedelisch en meeslepend karakter. Weids en ingetogen, gebracht met een achteloos gevoel voor kwaliteit en avontuur. Ietwat zweverig voor de leek, maar een absolute must voor de ware muziekliefhebber. Bij voorbaat één van de meest bijzondere shows van dit jaar!