De duistere rock van supergroep DOOL greep ons eerder dit jaar bij de lurven in de romp van een uitverkocht V11. De band heeft nu een jaartje kunnen rijpen, dus Rotown is nu meer dan klaar voor het oergeweld van dit collectief. Zoals belooft komt dat langverwachte debuut Here Now, There Then begin 2017 uit. Om precies te zijn, op 17 februari 2017 (oftewel: 2017 is andersom 1702). Cryptisch? Of gewoon dom toeval?

Bezwerende songs als Oweynagat en single She Goat verraden hoe dan ook dat er meer achter DOOL schuilt dan slechts “een geinig bandje beginnen”. Stijlvormen als doom metal, folk, alternatieve rock en psychedelica omlijsten kenschetsend een bepaalde thematiek en intentie achter de muziek. De teksten van Ryanne van Dorst (Elle Bandita, Bullerslug) onderzoeken de clash tussen beschaving en natuur, het doorbreken van stigma’s, onze fantasieën en harde waarheden.

De duisternis van DOOL – die naast Van Dorst bestaat uit leden van o.a. GOLD en The Devil’s Blood – is niet per se van lugubere of naargeestige aard. Het is een duisternis die de luisteraar verblindt van al het bekende en alle vooroordelen. De band live meemaken voelt alsof je midden in een schemerig oerwoud wordt gedropt, en vervolgens gedwongen wordt je eigen pad uit te stippen. DOOL heeft de neiging om nummers steeds weer opnieuw te interpreteren: snellere songs worden traag en slepend vertolkt of andersom. Avontuurlijkheid en spanning voeren de boventoon. Die onvoorspelbaarheid maakt DOOL telkens weer een intrigerende en bovenal, inspirerende ervaring.

Het voorprogramma GGU:LL (spreekt uit als: ghoul) rijmt op alle fronten mooi op DOOL. De Tilburgse band heeft zich in zeven jaar tijd ontpopt van noiseduo tot straf doommetal-gevaarte. Muziek die ontstaat uit stemmingen van pure wanhoop en lijden, met geluidsmuren die tot het fysieke toe raken. Geen filosofie, geen idioom, maar ongebreidelde emotionele catharsis.