De één specialiseert zich in vuige lo-fi swampblues, de ander draagt eigenlijk alleen blues in haar bandnaam. Beide acts op deze avond zijn echter van het onstuimige soort, met rauw ongepolijste liedjes en een uitzonderlijk intense podiumpresentatie. Het knotsgekke Deltahead uit Stockholm doet dit als duo, gewapend met twee reusachtige basdrums, een staande bas en een slidegitaar. “I smile at you while I take your money and fuck you in the…” schalt het uit de speakers, terwijl het muzikaal doorraast alsof de duivel hen op de hielen zit. Voor de liefhebbers, die the White Stripes tegenwoordig veel te braaf vinden dus eigenlijk. Het eigenzinnige Blues Brother Castro pakt het niet veel subtieler aan en overtuigd als een tierelier op haar tweede langspeler ‘Fun’. Meer in balans dan tijdens het debuut, raast het viertal met dwarse gitaarloopjes, tegendraadse ritmes en venijnige hooks langs een energiek repertoire. Alsof The Pixies in de oefenruimte staat te jammen met John Spencer ofzo. Zeker één van de betere live-acts van eigen bodem op dit moment!