Braids
In tijden dat de ene hype de ander opvolgt is het een verademing dat een band als Braids op geheel eigen voorwaarden een publiek voor zich weet te winnen. Het viertal uit Montreal was reeds veelbesproken tijdens SXSW in Austin en opmerkelijk genoeg één van de winnaars van afgelopen London Calling. Opvallend in de zin dat deze formatie duidelijk geen springerige ‘instant hits’ schrijft. Braids laveert ergens tussen de dromerige pop van Beach House en het inventieve experiment van Animal Collective met een vleugje shoegaze voor het venijn. Het zijn uitgestrekte nummers waarin repeterende klanken, dwarse ritmes en ietwat ijle zangpartijen elkaar vinden, dit alles gestuurd door spannende electronica. De vrouwelijke variant van Yeasayer, aldus 3voor12. Te uitdagend voor de massa wellicht, maar een ingenieus groeidiamantje voor de geoefende luisteraar. Zeker ook voor liefhebbers van Warpaint of Dirty Projectors. Het debuutalbum Native Speaker verscheen op het Kanine-label dat ons eerder releases bracht van o.a. Surfer Blood en Grizzly Bear.